مجازی سازی شبکه

مجازی سازی شبکه یکی از گرایش های تکنولوژیکی است که آینده کسب و کار را شکل می دهد. علاوه بر تغییر اقتصاد و مدیریت زیرساخت‌های فناوری اطلاعات از طریق انعطاف‌پذیری بیشتر، حذف وابستگی به سخت‌افزار، هدایت انقلاب ابری و دگرگونی کامل شبکه‌های تجاری.

مجازی سازی چیست و چگونه در شبکه های سازمانی پیاده سازی می شود؟
این مفهوم به فناوری ای اشاره دارد که به استفاده از نرم افزار برای ایجاد منابع مجازی که روی لایه های انتزاعی سخت افزار اجرا می شوند، اجازه می دهد.

به عبارت دیگر، مجازی‌سازی به یک محیط محاسباتی اجازه می‌دهد تا چندین سیستم مستقل را اجرا کند که اصطلاحاً ماشین‌های مجازی نامیده می‌شوند. به طور همزمان و به اشتراک گذاری زیرساخت فیزیکی IT یکسان، در حالی که توسط یک رابط نرم افزاری اضافی به نام Hypervisor مدیریت می شود.

فناوری فوق امکان ایجاد یک محیط محاسباتی مجازی با چندین ماشین مجازی به منظور استفاده حداکثری از منابع یک سیستم و بهینه سازی عملکرد آن را فراهم می کند. علاوه بر این، به هر یک از آنها می توان منابع کلیدی برای مدیریت آنها (حافظه، واحدهای ذخیره سازی، پردازنده و غیره) و سیستم عاملی که آنها را هدایت می کند اختصاص داد.

این به معنای استفاده از سرورهای کمتر برای اجرای تعداد بیشتری برنامه است. حتی اگر چندین منبع در حال اجرا باشند، هیچ یک از آنها بر عملکرد دیگری یا ماشین مجازی مادر تأثیر نمی گذارد.

بر اساس نتایج تحقیقات SpiceWorks که در سال 2020 ارائه شد، استفاده از مجازی سازی عمدتاً در سرورها دیده می شود، اما استفاده از آن فراتر رفته و انتظار می رود در سال 2022 افزایش دو رقمی در پیاده سازی دسکتاپ، برنامه های کاربردی و ذخیره سازی وجود داشته باشد. ، داده ها و شبکه ها

دومی، مجازی‌سازی شبکه، روشی را که ما خدمات ارائه می‌کنیم، از مرکز داده‌های تعریف‌شده با نرم‌افزار (SDDC) گرفته تا ابر و لبه را دوباره ابداع می‌کند، در حالی که مزایای هیجان‌انگیزی را به همراه دارد که پذیرش را تسریع می‌کند.

مزایای مجازی سازی شبکه برای شبکه های سازمانی

با در نظر گرفتن موارد فوق، می توان گفت که مجازی سازی یک شبکه به ایجاد ماشین های مجازی برای ذخیره، تجزیه و تحلیل و مدیریت داده ها از شبکه های تجاری اطلاق می شود که به چندین لایه تقسیم می شوند و به شکلی متفاوت و مستقل عمل می کنند. سیستم.

بنابراین، با توجه به گزارش SpiceWorks ذکر شده در بالا، پذیرش فزاینده فناوری مجازی سازی شبکه توسط تصمیم گیرندگان فناوری اطلاعات با ذکر مزایای مهم توجیه می شود:

انعطاف پذیری بیشتر با پیکربندی شبکه (51%).
بهبود قابلیت های مدیریتی (48%).
امکان پیکربندی مجدد شبکه ها بدون تغییرات فیزیکی (46%).
بهبود قابلیت های امنیتی (45%).
کنترل بیشتر بر تقسیم بندی شبکه (39%).
صرفه جویی در هزینه (33%)، با کاهش زیرساخت های فیزیکی و هزینه های مرتبط با مصرف انرژی چندین سرور، نگهداری و به روز رسانی.
مزایای اتوماسیون (33%) که به طور غیرمستقیم بهره وری را افزایش می دهد و به تیم فناوری اطلاعات زمان بیشتری برای انجام سایر وظایف پر تاثیر برای توسعه فناوری شرکت می دهد.
علاوه بر این، می‌توان به مزایای مهم دیگری از مجازی‌سازی شبکه اشاره کرد، مانند موارد زیر:

در دسترس بودن برای افزایش تحرک کاربر
مجازی سازی شبکه به ما این امکان را می دهد که با استفاده از دستگاه متصل به اینترنت اطلاعات را از هر نقطه ای وارد کنیم. زمانی که شرکت‌هایی با فضای فیزیکی محدود، که با واحدهای متصل به هم واقع در شهرهای مختلف کار می‌کنند و به تحرک دسترسی وابسته هستند، می‌توانند وظایف خود را بدون نیاز به حضور فیزیکی در یک محیط شبکه انجام دهند، ضروری است.

به حداقل رساندن خطاها
هنگام کار با شبکه های فیزیکی، ممکن است با خطاهای سخت افزاری بزرگ ناشی از عدم سازگاری مواجه شوید که بر توسعه عادی فرآیندها و در نتیجه عملکرد شرکت ها تأثیر می گذارد.

شبکه های مجازی به نوبه خود با بسیاری از سیستم عامل ها و سخت افزارهای موجود در بازار سازگار هستند و خطاهای مرتبط با ناسازگاری را کاهش می دهند.

هنگامی که بدانیم مجازی سازی چیست، چگونه به شبکه ها تعمیم داده می شود و چه مزایایی دارد، پیاده سازی آن جذاب است. این فناوری می تواند توسط شرکت هایی با هر اندازه ای استفاده شود. نکته مهم در هنگام اجرای آنها، تجزیه و تحلیل عمیق نیازها، هزینه ها و منافع است.

Telefónica در حال حاضر روی پروژه ÚNICA کار می کند، که مجازی سازی و هماهنگ سازی شبکه را به صورت سرتاسری دنبال می کند. این امر می تواند مشاوره های لازم را برای اجرای خدمات به کارآمدترین و سودآورترین شکل ممکن ارائه دهد.

امنیت شبکه چگونه کار می کند؟

امنیت شبکه - شبکه مبتنی بر شبکه با عبور بیشتر ترافیک شبکه از اینترنت به جای ماندن در زیرساخت شبکه محلی، تکامل یافته است. پشته امروزی در یک دروازه امنیتی است که ترافیک در حال حرکت به و از اینترنت را نظارت می کند. این شامل انواع فایروال ها، سیستم های پیشگیری از نفوذ (IPS)، جعبه های ماسه ای، فیلترهای URL، فیلترهای DNS، فناوری آنتی ویروس، سیستم های جلوگیری از از دست دادن داده ها (DLP) و غیره است. که با هم کار می کنند تا از دستیابی حملات خارجی به داده ها و مالکیت معنوی در یک شبکه جلوگیری کنند.

چرا امنیت شبکه مهم است؟

راه حل های پیشرفته امنیت شبکه رویکرد چابک تری را برای امنیت در دنیای تحت سلطه ابر ارائه می دهند. پیش از این، بسیاری از شرکت‌ها از رویکرد قدیمی «قلعه و خندق» استفاده می‌کردند و از دیوار آتش برای تأمین امنیت محیطی یک سیستم شرکت مرکزی استفاده می‌کردند. بنابراین، لایه‌های دفاعی برای جلوگیری از نفوذ مجرمان سایبری به محیط ایجاد شد و اگر یک لایه سقوط می‌کرد، لایه دیگری در جای خود قرار می‌گرفت.

زمانی که زیرساخت فناوری اطلاعات روی یک سرور واحد میزبانی می‌شد، این کار به خوبی کار می‌کرد، اما با افزایش تحرک کارکنان، باید بتوانند به سیستم‌ها و داده‌ها از مکان‌های مختلف دسترسی داشته باشند. این امر باعث ایجاد شبکه های خصوصی مجازی (VPN) شد که به کاربران راه دور امکان دسترسی به شبکه داخلی را می دهد. در بخش بعدی دوباره VPN ها را بررسی خواهیم کرد.

در عصر ابر، چشم انداز تهدید سایبری و نیازهای سازمان های مدرن تغییر کرده است. با حملات مکرر و پیچیده‌تر، مقررات سخت‌گیرانه‌تر، و داده‌های بسیار بیشتر برای پردازش و محافظت، مدل‌های قدیمی‌تر اغلب نمی‌توانند چابکی، انعطاف‌پذیری و حفاظت پیشرفته‌تر مورد نیاز امروز را فراهم کنند.

امنیت شبکه از چه نوع تهدیداتی جلوگیری می کند؟

تنوع ابزارهای امنیت شبکه در بازار نشان دهنده وسعت چشم انداز تهدید است. راه حل های بی شماری برای متوقف کردن بدافزارها (مانند جاسوس افزارها، باج افزارها، تروجان ها)، فیشینگ و سایر تهدیدات مشابه طراحی شده اند.

مهمترین نکته ای که باید در مورد راه حل های امنیتی شبکه قدیمی در نظر داشت، مربوط به رویکرد "قلعه و خندق" است: آنها عمدتاً برای محافظت از شبکه ها در برابر فعالیت های مخرب از بیرون طراحی شده اند و توانایی بسیار کمتری برای محافظت از داخل دارند. به زودی نگاهی دقیق تر به آن خواهیم داشت.

معماری‌های امنیت شبکه و شبکه برای یک عصر رو به افول طراحی شده‌اند و نمی‌توانند به طور موثر نیازهای دسترسی امن پویا کسب‌وکارهای دیجیتال را برآورده کنند.
گارتنر، آینده امنیت شبکه در فضای ابری است

چالش های امنیت شبکه سنتی

انفجار برنامه های ابری کار را برای مدل های سنتی امنیت شبکه دشوار کرده است. از آنجایی که کاربران زمان بیشتری را در خارج از دفتر می گذرانند و به برنامه های شخص ثالثی که دیگر در مرکز داده ساکن نیستند دسترسی پیدا می کنند، شبکه دیگر تمام وزن یک سازمان را پشتیبانی نمی کند. با این حال، امنیت شبکه سنتی هنوز حول محور مرکز داده می چرخد.

سازمان های مدرن برای محافظت از کاربران، داده ها و نقاط پایانی خود به امنیت سایبری مدرن نیاز دارند.

رویکردهای امنیتی قدیمی از "backhaul" برای ایمن سازی ترافیک راه دور استفاده می کنند: ترافیک از طریق اینترنت و از طریق پشته امنیتی در یک مرکز داده متمرکز هدایت می شود. با این حال، امروزه، با حجم بیشتری از ترافیک کلی اینترنت که مسافت‌های بیشتری را طی می‌کند، بک‌هول مترادف با تأخیر بالا و تجربه کاربری ضعیف شده است.

شبکه قدیمی و معماری امنیت شبکه که "مرکز داده را در مرکز جهان قرار می دهد" قدیمی است و به یک بازدارنده برای نیازهای تجارت دیجیتال تبدیل شده است.
گارتنر، آینده امنیت شبکه در فضای ابری است

کاستی های VPN های قدیمی

بیشتر مشکل امنیت شبکه سنتی در زیرساخت ناکارآمد و ناامن VPN نهفته است، زیرا:

VPN ها نمی توانند به درستی سازگار شوند. VPN های مبتنی بر سخت افزار باید به صورت دستی پیکربندی شوند و محدودیت های پهنای باند آنها نیاز به استقرار اضافی دارد. VPN های مبتنی بر نرم افزار باید بر روی هر دستگاه کاربر مستقر شوند و راه های کار کاربران را محدود کنند.
VPN ها امنیت ارائه نمی دهند. از آنجایی که VPN ها کنترل های امنیتی را اعمال نمی کنند، ترافیک عبوری از آنها باید از یک پشته امنیتی برای فیلتر کردن و بازرسی عبور کند و بسیاری از سازمان ها را مجبور می کند تا ترافیک را به مرکز داده ارسال کنند.
VPN ها با اعتماد صفر کار نمی کنند. پس از احراز هویت از طریق VPN، یک کاربر در شبکه است.

ker یا یک خودی مخرب می‌تواند به صورت جانبی برای دسترسی به اطلاعات حساس یا سوء استفاده از آسیب‌پذیری‌هایی که از داخل محافظت نمی‌شوند، حرکت کند.
خطر حرکت جانبی
حرکت جانبی تهدیدات یکی از بزرگترین خطراتی است که امروزه سازمان ها با آن مواجه هستند. فایروال‌های سنتی و VPN‌ها کاربران را مستقیماً به شبکه متصل می‌کنند تا به برنامه‌ها و داده‌ها دسترسی داشته باشند و کاربران در «شبکه امن» دسترسی وسیعی به محیط پیدا می‌کنند. به همین دلیل، اگر یک کاربر یا حجم کاری به خطر بیفتد، تهدیدهای امنیتی می توانند به سرعت در محیط پخش شوند.

مؤثرترین استراتژی‌های امروزی همواره بر اعتماد صفر تمرکز می‌کنند، یک چارچوب امنیتی که ادعا می‌کند به هیچ کاربر یا برنامه‌ای نباید به‌طور پیش‌فرض اعتماد کرد. با پیروی از یک اصل اساسی اعتماد صفر، دسترسی کمترین امتیاز، اعتماد بر اساس زمینه ایجاد می شود، مانند هویت و مکان کاربر، وضعیت امنیتی نقطه پایانی، و برنامه یا سرویس مورد درخواست، با بررسی خط مشی در هر مرحله.

از امنیت شبکه تا امنیت فضای ابری

از آنجایی که سازمان‌ها به مدل‌های نیروی کار ترکیبی عادت می‌کنند و پذیرش ابر به یک امر عادی تبدیل می‌شود، واضح‌تر می‌شود که رویکرد قدیمی فایروال برای ابر و اعتماد صفر بسیار کند است.

در عوض، شما به یک راه حل مدرن و دیجیتالی نیاز دارید که با عصر ابر و تحرک سازگار باشد: یک راه حل امنیتی مبتنی بر ابر که امنیت را از شبکه جدا می کند، با سیاست هایی که در هر کجا که باشند، برنامه ها و هر جایی که کاربران متصل می شوند، اعمال شود.

انتقال امنیت شبکه به فضای ابری به طور موثری کل پشته امنیت شبکه را به هر کجا که کاربران شما بروند قرار می دهد. حفاظت‌ها به‌طور مداوم اعمال می‌شوند و دقیقاً همان اقدامات امنیتی را در شعب، خانه‌های کاربر، پایانه‌های فرودگاه یا دفتر مرکزی شرکت‌ها ارائه می‌دهند.

در مقایسه با امنیت شبکه سنتی، یک راه حل امنیتی مبتنی بر ابر ارائه می دهد:

تجربه کاربر سریعتر: ترافیک کاربر کوتاه ترین مسیر را به هر برنامه یا مقصد اینترنتی می برد.
امنیت برتر: تمام ترافیک اینترنت، از جمله ترافیک رمزگذاری شده، با داده های تهدید مرتبط در زمان واقعی بررسی می شود.
هزینه های کمتر: نیاز به خرید و نگهداری مداوم دستگاه ها از بین می رود زیرا زیرساخت ابری به طور مداوم به روز می شود.
مدیریت آسان تر: راه حلی که به عنوان یک سرویس ارائه می شود، پیچیدگی مدیریت چندین دستگاه را کاهش می دهد.
حرکت به یک پشته امنیتی کامل ارائه شده در ابر تضمین می کند که کاربران شما می توانند از دسترسی سریع، ایمن و مبتنی بر سیاست به برنامه های خصوصی و شخص ثالث لذت ببرند. اما مراقب باشید: بسیاری از شرکت‌های امنیتی راه‌حل‌های ارائه‌شده در فضای ابری و آماده‌سازی ابر را تبلیغ می‌کنند، اما آنها تمایل دارند دستگاه‌های قدیمی مجازی‌سازی و بازسازی شوند. فقط Zscaler امنیت داخلی را در فضای ابری برای ابر ارائه می دهد.

با Zscaler از شبکه خود محافظت کنید
پلتفرم Zscaler Zero Trust Exchange™ اتصالات سریع و ایمن را امکان پذیر می کند و به کارمندان شما اجازه می دهد از هر کجا با استفاده از اینترنت به عنوان شبکه شرکتی کار کنند. بر اساس اصل اعتماد صفر دسترسی با حداقل امتیاز، امنیت جامع را با استفاده از هویت مبتنی بر زمینه و اجرای سیاست فراهم می کند.

این پلتفرم در بیش از 150 مرکز داده در سرتاسر جهان که با برنامه‌ها و ارائه‌دهندگان ابری مانند Microsoft 365 و AWS مشترک هستند، کار می‌کند و تضمین می‌کند که خدمات تا حد امکان نزدیک به کاربرانش ارائه می‌شود و امنیت و تجربه کاربر را بهینه می‌کند.

دسترسی ایمن به برنامه خصوصی

سطح حمله خود را به حداقل برسانید. برنامه‌ها را برای اینترنت باز نامرئی کنید و برای مجرمان سایبری غیرممکن کنید.
حرکت جانبی را حذف کنید. برنامه‌ها را بخش‌بندی کنید، نه شبکه خود را، تا حداقل دسترسی را بدون دسترسی به شبکه اعمال کنید.
کاربران در معرض خطر را متوقف کنید و خطر را کاهش دهید. جلوگیری از سوء استفاده از برنامه، یافتن مهاجمان و تهدیدات فعال و جلوگیری از از دست رفتن داده ها.

اهمیت طراحی و پیاده سازی شبکه

حفاظت از اطلاعات یک شرکت امروزه از اهمیت بالایی برخوردار است، به ویژه در عصر ارتباطات و بازاریابی که تمام اطلاعات جمع آوری شده از شرکت ها یا افراد برای فروش استفاده می شود. طراحی یک شبکه کاری منعطف و موثر در شرکت ها نماد بهره وری و کارایی است. در این پست نحوه ایجاد یک شبکه موثر، با اطلاعات محافظت شده و ایمن و اتصال کارآمد را به شما آموزش می دهیم.

طراحی و پیاده سازی شبکه ها ساخت یک طرح کامپیوتری در داخل شرکت است که به طور انحصاری بر هر بخش یا بخش شرکت تمرکز نمی کند. پیاده سازی هوشمند تمام ایستگاه های کاری را از طریق تجهیزات، رایانه ها، سیستم های چاپ، شناسایی دیجیتال، کنترل دسترسی و غیره به هم متصل می کند.

در Redkom ما در تعمیر و نگهداری تجهیزات کامپیوتری تخصص داریم و هرگز نباید به طور جداگانه به یکدیگر متصل شوند، اما باید همه مناطق شرکت به یکدیگر متصل شوند. به این ترتیب هنگام کار به عملکرد بهتر و بهره وری بیشتر می رسیم.

طراحی شبکه

با این حال، بهره‌وری تنها چیزی نیست که در طراحی هوشمند شبکه‌های شرکت بهبود می‌یابد. صرفه جویی در هزینه یک پله دیگر است که اگر پیاده سازی شبکه موثری داشته باشیم از آن صعود می کنیم. امنیت داده‌ها نیز یک وظیفه معلق برای شرکت‌ها است که در صورت داشتن این امر می‌توانند بدون فراموش کردن طراحی یک برنامه بازیابی اطلاعات، در صورت بروز حوادث طبیعی یا ناشی از افراد، انجام دهند. اتصال یک عنصر اساسی در عملکرد صحیح یک شرکت است و با طراحی و اجرای خوب شبکه های کامپیوتری می توان شرکت را همیشه در ارتباط نگه داشت.

مراحل طراحی شبکه های کامپیوتری
اولین چیزی که هنگام طراحی شبکه های کامپیوتری یک شرکت باید در نظر بگیریم تجهیزاتی است که استفاده می شود، یعنی تجهیزاتی که باید در شبکه پیاده سازی کنیم. برای طراحی صحیح شبکه باید ویژگی های این تجهیزات و کاربرد آن را بدانیم. همچنین دانستن فرکانس استفاده از تجهیزات و حجم کاری که خواهند داشت بسیار مهم است. نگهداری خوب کامپیوتری این تجهیزات نیز ضروری است تا عملکرد آن صحیح باشد و مانع عملکرد خوب کارکنان نشود.

مرحله دوم تجزیه و تحلیل خواهد بود که آیا ما نیاز به اتصال این دستگاه ها در سطح سخت افزاری داریم یا خیر. در نظر گرفتن این امر برای سازماندهی سیم کشی منظم و هوشمند این تجهیزات و دستگاه ها مهم است. سازماندهی سیم کشی تمام تجهیزات ضروری است اگر آنچه ما می خواهیم ایجاد یک محیط کار ایمن و جلوگیری از حوادث در محل کار است. مرحله سوم این است که به نحوه توزیع شبکه فکر کنیم. به این ترتیب، تمامی اطلاعاتی که هر بخش دریافت و ارسال می‌کند، می‌تواند به راحتی و کارآمد جریان یابد، بدون اینکه مانع کار کارکنان و بهبود عملکرد آنها شود. اتصال به اینترنت نقش بسیار مهمی در این امر ایفا می کند.

خدمات شبکه

در حال حاضر، توسعه اینترنت، برنامه های کاربردی متعدد و ابزارهای اطلاعاتی در هر دو سطح کسب و کار و کاربر توانسته اند بر نحوه کار و ارتباط تأثیر بگذارند زیرا ارتباطات و فرآیندهای تجاری را بهینه می کنند. خدمات شبکه مسئول تضمین چنین ارتباطی و جلوگیری از خرابی در برنامه هستند.

بر خلاف سایر سیستم هایی که برای مدیریت ارتباطات طراحی شده اند، خدمات شبکه زیرساختی است که در یک برنامه کاربردی توسعه یافته است که اجازه می دهد تا تعاملات برنامه برای به اشتراک گذاری اطلاعات و منابع ثبت شود. آنها معمولاً در یک یا چند فایروال سرور نصب می شوند و از طریق کابل به هاب مرکزی یا دستگاه های بی سیم به دو یا چند رایانه متصل می شوند.

به همین ترتیب، خدمات شبکه به سیستم هایی در شبکه نیاز دارند که ظرفیت کارکردن به عنوان سرور را داشته باشند. سرورها و سرویس‌های شبکه، سیستم‌عامل‌های شبکه‌ای هستند که از مجموعه‌ای از برنامه‌ها تشکیل شده‌اند که امکان مدیریت و کنترل دستگاه‌های شبکه را توسط چندین کاربر فراهم می‌کنند.

مزایای استفاده از خدمات شبکه

- ارتباط را تسهیل می کند.
- بهبود رقابت و کارایی
- بهبود در مدیریت برنامه را فراهم می کند.
- زمان پاسخگویی را کاهش می دهد.
- سهولت استفاده بیشتر
- این یک سیستم بسیار امن تر است.
- یکپارچه سازی داده ها بیشتر
- کاهش هزینه در فرآیندهای داده

پر استفاده ترین سرویس های شبکه کدامند؟

پروتکل پیکربندی میزبان پویا (DHCP): یک پروتکل شبکه سرویس گیرنده/سرور است که به طور خودکار یک میزبان IP پروتکل اینترنت را ارائه می دهد. به همین ترتیب، می توان آن را به عنوان یک توسعه دهنده پروتکل BOOTP توصیف کرد که مدیریت آدرس های IP را تسهیل می کند. این نوع پروتکل برای پیکربندی پارامترهای TCP/IP و ارائه این اطلاعات به هاست (سرورها) در شبکه ایده آل است.

پروتکل پیکربندی میزبان پویا (DHCP) برای کنترل تنظیمات شبکه مشتری به روشی سریع و راحت مفید است. هنگام پیکربندی سیستم کلاینت، مدیر می تواند اطلاعات را با انتخاب پروتکل DHCP بدون نیاز به تعیین آدرس IP، ماسک شبکه، دروازه پیش فرض یا سرورهای DNS بازیابی کند.

به همین ترتیب، زمانی که مدیران می‌خواهند آدرس‌های IP را تغییر دهند، بسیار مفید هستند، زیرا به آنها اجازه می‌دهند تا آدرس‌های قابل اعتماد پیکربندی شوند و خطاها در پیکربندی دستی، مانند خطاهای تایپی، یا تضادهای آدرس ایجاد شده توسط تخصیص یک آدرس IP به حداقل برسد. در نهایت، آنها مدیریت شبکه را از طریق پیکربندی متمرکز و خودکار TCP/IP ترویج می کنند.

پروتکل مدیریت شبکه ساده (SNMP): یک پروتکل لایه کاربردی است که امکان تبادل اطلاعات مدیریتی بین دستگاه های شبکه را فراهم می کند. این پروتکل بخشی از (TCP/IP) است و به دلیل توانایی آن در مدیریت و نظارت بر عناصر شبکه به طور گسترده پذیرفته شده است. اکثر عناصر شبکه با یک عامل SNMP همراه هستند که برای برقراری ارتباط با سیستم مدیریت شبکه (NMS) پیکربندی و فعال شده است.

سیستم مدیریت شبکه SNMP امکان ارتباط با دستگاه های شبکه را که توسط عامل SNMP گنجانده شده است را فراهم می کند. به طور کلی از این نوع سیستم برای اجرای یک یا چند سیستم مدیریت شبکه استفاده می شود. وظایف اصلی مدیر SNMP عبارتند از:

- نماینده مشاوره
- به شما امکان می دهد پاسخ هایی را از نمایندگان دریافت کنید
– تنظیم متغیرها در agents

پروتکل انتقال فایل (FTP): به شما این امکان را می دهد که فایل ها را از یک مکان در شبکه به مکان دیگر به طور موثر و مستقل از سیستم فایل هر رایانه منتقل کنید. پروتکل انتقال فایل FTP یک مدل سرویس گیرنده-سرور است که در آن فایل ها از یک سرویس گیرنده FTP به یک سرور FTP آپلود می شوند و امکان دسترسی به مشتریان را فراهم می کند.

سرور FTP از طریق دیمونی کار می کند که درخواست های مشتری را اجرا می کند. هنگامی که یک درخواست از مشتری دریافت می کند، برنامه یک سیگنال جلسه کنترل را پیکربندی می کند که یک جلسه درخواست می کند و سپس اتصال را برقرار می کند.

اگر می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد انواع خدمات شبکه و مزایای شبکه های ارتباطی در کسب و کار خود به دست آورید، از وب سایت ما دریغ نکنید: شرکت خدمات شبکه پیشگامان ویرا نوین